ರಂಗೋಲಿಯಂಥ ಹುಡುಗ,
ಇಂದು ನಿನ್ನ ಆ ಮಾತಿನ
ಚಿಕ್ಕಿಯಿಂದ ಈ ಮಾತಿನ ಚಿಕ್ಕಿಗೆ
ಎಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಸರಳ ವಕ್ರ ರೇಖೆಗಳನ್ನು
ಮಿಸ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ,
ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ..
ನಿನಗೀಗ ಬೆಳಗಿನ ಜಾವದ
ಸಿಹಿ ನಿದ್ದೆ..
ಕನಸಲ್ಲಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದೀಯಾ ?
ಏನೋ ಕನವರಿಸುತ್ತಿದ್ದಿಯ?
ನನಗೊಂದು ದಿವ್ಯ ಶಕ್ತಿ
ಇದ್ದಿದ್ದೇ ಆದರೆ
ನಾ ಒಮ್ಮೆ ನಿನ್ನ ಕೋಣೆಯನ್ನೊಮ್ಮೆಹೊಕ್ಕಿ
ನಿನ್ನ ಹಣೆ ನೇವರಿಸಿ
ಬರುತ್ತಿದ್ದೆ...
ಹ್ಮ್ ಅಷ್ಟೇ!
ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಏನು ಇಲ್ಲ!
ನೀ ಕಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಪ್ರೇಮಿಯಂತೆ,
ನೀ ಬೇಡುವುದಿಲ್ಲ ಯಾಚಕನಂತೆ,
ನೀ ನಿರ್ಲಿಪ್ತ , ನಿತ್ಯತೃಪ್ತ
ಹಾಗಂದು ಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ
ಮತ್ತಷ್ಟು ತುಂಟತನ ಮಾಡುವ
ಪುಟ್ಟ ಪೋರನಾಗುತ್ತಿ|
ಗದರಬೇಕು ಅನಿಸುತ್ತೆ,
ನಿನಗೆ ನಾ , ನನಗೆ ನೀ ಕಾಡಿದಷ್ಟು
ನೆನಪಾದಷ್ಟು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ
ಗೊತ್ತು...
ಅದು ನಿನ್ನ ಸಮಸ್ಯೆಯಲ್ಲಬಿಡು
ನೀನಿರುವುದಕ್ಕೇ,
ನಾನು ಮಾತ್ರ ಶ್ರಾವಣದ ನವಿಲು..
ಚೈತ್ರದ ಚಿಗುರು, ಒಗರು ಒಗರು
ನನ್ನದೊಂದು ಅವಸ್ಥೆ...
ನಾನೀಗ ನಿನ್ನ
ಧ್ಯಾನಸ್ಥೆ..
- ಸಖಿ
No comments:
Post a Comment